Een scheiding meemaken is heel naar. Zowel in de relatie zelf, maar helemaal als er kinderen met de scheiding te maken hebben.
Als homeopaat kan ik goed helpen om gevoelens van de scheiding, die zich ook kunnen uiten in slaapproblemen of andere gezondheidsklachten, een plek te geven. Om uiteindelijk weer sterker in de schoenen te staan zodat hetgeen er gebeurd is, tot een levenservaring zal groeien.
Mijn persoonlijke verhaal.
Ik ben als enig kind opgegroeid. Toen ik 5 jaar was, zijn mijn ouders gescheiden. Mijn ouders hadden geen heftige ruzies, maar pasten simpelweg niet goed bij elkaar. Het gekke is dat voordat mijn moeder goed en wel bedacht had dat ze zo niet verder wilde, ik dit als 3-jarige al eens verwoord had. We waren net verhuisd toen ik de opmerking maakte: “Mama, wij gaan nog eens verhuizen hè, maar dan alleen jij en ik.”
Dit schrijf ik ter illustratie van de gedachten en gevoelens van een kind. Ik ben misschien wel gevoelig, maar niet overdreven. Ik had haarfijn door dat het in de relatie tussen mijn ouders niet helemaal goed zat. Er waren geen ruzies waaruit ik dit kon aflezen. Oftewel: je kind heeft iets door. Hoe oud het ook is.
Ik had ondanks mijn jonge leeftijd wel begrip voor de situatie. Mijn ouders zijn dichtbij elkaar blijven wonen. Ik kon mijn gevoelens echter niet goed onder woorden brengen. Mijn moeder nam mij mee naar een homeopaat en de reactie op het middel was een enorme huilbui. Daarmee kon ik loslaten. Ik heb een tijdje geprobeerd om mijn ouders weer bij elkaar te krijgen als soort van relatiebemiddelaar. Als kind wil je namelijk gewoon je ouders bij elkaar hebben.
Mijn moeder is toen ik 8 jaar was opnieuw getrouwd. Ik was dol op deze man. Ik ging in de weekends naar mijn vader en had het daar prima, maar anders dan thuis. Bij mijn moeder was daar dus ook mijn stiefvader. We hadden altijd veel pret en verder herinner ik me dat hij mij altijd hielp met mijn wiskundehuiswerk. Ook leerde ik van hem verbouwen. Ik groeide eigenlijk op in een bijna normaal gezin. We hadden leuke vakanties en al met al had ik een prima jeugd.
Mijn vader had vanaf mijn 14e een blijvende nieuwe relatie. Met een gescheiden vrouw en 2 dochters. Ik kwam daar zoals gezegd alleen in de weekends. De dochters en ik zijn van ongeveer dezelfde leeftijd. We konden het wel vinden (en nog steeds) maar zijn totaal verschillend. Mijn vaders vrouw en ik hebben wel eens met elkaar overhoop gelegen. We doen echter ons best om het goed te hebben met elkaar. Dat willen wij beiden in het belang van mijn vader.
Vanaf mijn 17e had ik een vriendje. Ook daar had ik het goed mee. Hij kwam ook uit een gezin met gescheiden ouders en ook zijn moeder was hertrouwd. Zijn vader woonde bovendien in het buitenland, dus dat was ook een van de vele vakantiebestemmingen. We hadden het goed, studeerden samen en groeiden eigenlijk als het ware samen op.
Totdat er een heleboel veranderde. Dat was toen ik 28 jaar oud was. Mijn stiefvader en mijn moeder waren een enorme boerderij aan het verbouwen. Mijn stiefvader ging op dat moment waarschijnlijk door een mid-life-crisis. Niks was meer leuk en van de ene op de andere dag zo leek het, was hij niet gelukkig meer. Hij ging 3 weken in een vakantiehuisje om na te denken. Hij kwam echter nooit meer terug en is met een andere vrouw gaan wonen. Ik was zo ontzettend boos, teleurgesteld en verdrietig! Ik heb mijn moeder ondersteund. Ook strandde mijn eigen relatie na ruim 11 jaar.
Mijn huidige man heb ik een jaar later ontmoet. Hij kent van hierboven staande slechts het verhaal. Hij komt uit een helemaal heel gezin en kent de scheidingen uit zijn naaste omgevingen ook eigenlijk niet. Wat een zegen.
Ik heb geen enkel contact meer met mijn stiefvader. Dat doet te veel pijn. De liefde is er wel naar een man die ooit geweest is. Hij had opa kunnen zijn van mijn kinderen net zoals de vrouw van mijn vader oma is. Dat voelt als een gemis, maar kan helaas niet anders.
Die liefde is er ook naar mijn vriendje van toen. Wij zijn opgegroeid samen en daarna ieder onze eigen weg gegaan. Soms gaat dat zo.
Scheiding. Zowel als kind, als ook als volwassene op meerdere fronten.
Wat heeft het mij persoonlijk gebracht?
- Levenservaring, ik kan oprecht begrijpen door welke ellende zowel een volwassene als een kind gaat in een scheiding.
- Liefde en verdriet
- Loyaliteit, hoe werkt dat eigenlijk?
- Eindeloos verjaardag, Sinterklaas, Kerst vieren. Nooit dagen genoeg. Ik hou er daardoor helemaal niet van.
- Trouw. Ik hou van harmonie en rust. Ik kies heel bewust voor mijn man, elke dag weer.